Ayarsızım bu günlerde hem de çok ayarsız hani şu yüzlerine maske takmış sahte insanlar gibi.
İnsanoğlu şu dünyada var olmaya başladığında, yiyip, içip, koşup, oynadığında her şey ne kadar da yolundaymış meğer yerleşik hayata geçmekle birlikte işin rengi de değişivermiş bir anda başkasını olanı sahip olmaya çalışmak. Savaş. Savaşın doğuşu bir anlamda sana ait olmayanı kaba bir tavırla almak yani. İnsanoğlu işte bu dünyada misafir olduğunu unutuvermiş.
Sahte arkadaşlıklar, sahte dostluklar, sahte sevgiler, sahte insanlarla tüketilmeye harcanmış zamanlar. Hayat tüm sahteliği ile hızla akıp giderken yine de gerçek kalınabilinir. Kendi başına “Bir ağaç gibi dimdik”. Bazı insanlar vardır ki ne yaparsanız yapın kötülüklerin içine çekemezsiniz onları kökleri öyle güçlüdür ki, kalpleri öyle kuvvetlidir ki dışarıdan gelecek hiçbir rüzgâr, fırtına alıp götüremez onları, onlar bu sahte dünyanın büyük ruhlarıdır çünkü. Maskeleri yoktur yüzlerinde görür görmez anlarsınız, kalplerinin güzelliği, yüzlerine yansımıştır, hep gözlerinin içini güler, kimseye hayır diyemezler, kıramazlar kimseyi üzemezler. Onlar bu dünyanın kanatsız melekleridir. Ne zaman başınız sıkışsa yanınız da buluverirsiniz onları, bir annenin çocuğunu sever gibi severler karşılık beklemeden, menfaatsizce, eğer bir söz verdilerse mutlaka yerine getirirler, her şeyden önce gelir verdikleri sözleri’’ Yemin Eder’’ gibi. Arkadaşlıklar, dostluklar, aile, çocuklar, hayvanlar, insana ve hayata dokunan her şey çok önemlidir onlar için en büyük yaşam kaynakları budur. Kendilerine açılan elleri hiçbir zaman geri çevirmezler. Tek bir amaçları vardır iyi insan olmaya çalışmak ve bunu anlatmak, kelimeler yerine davranışlarıyla öğretirler çevrelerine, şunu çok iyi bilirler ki insanlığa ve mutluluğa ulaşmanın iyilik yapmaktan başka yolu yoktur. Güvenini kaybetmemek gerekir böyle insanların, kalplerini kırmamak, üzmemek gerekir…
Birde insan olmaktan korkanlar vardır hayatta kendileri gibi olmak onlara çok acı verir. Sevemezler kendilerini, maske takmaya o kadar alışmışlardır ki ayna da görseler yüzlerini korkup kaçarlar. Hep merak etmişimdir sahi nerede saklarlar bu kadar maskeyi Evde mi? Arabada mı? Yoksa çantalarında mı? Her ortama her duruma göre bir maske yeter ki işleri yolun da gitsin. Bu yolda takılan her maske mubahtır ne de olsa onlar için. Hep bir şeyler planlarlar plansız iş yapamazlar yalan, dolanla doludur hayatları kime ne söylediklerini bile unuturlar bazen. E kolay mı herkesin nabzına göre şerbet vermek. Kalplerinde küçücük bir sevgi kırıntısı bile yoktur bu insanların gözlerini kin ve nefret bürümüştür. Tek istekleri vardır ne olursa olsun hedeflerine ulaşmak ve bu yolda gözünü kırpmadan harcarlar herkesi arkadaşmış, dostmuş, önemli değildir onlar için varsa yoksa kendi istekleri.
Kime karşıdır bu intikam bu hırs yalan dünyada, nedir bu insanların dertleri duyarsızlıkları, duygusuzlukları, mutlu olmak yerine ağır bir yükle yaşamak ne kadar zordur hâlbuki yüzlerine taktıkları maskeler ağır gelecektir bir gün onlara. Hayır bir şey değil estetik de kurtarmayacak ondan korkuyorum yahu …