guncelegitim.com - Zordur 1. Sınıf öğretmenliği...
Sıfırdan başlarsınız herşeye. Karşınıza gelen tertemiz yüreklidir elbet. Bükülmeye müsait bir çubuk sanki. Pırıl pırıl...
Amma ve lakin, oturmayı bilmez. Dinlemeyi, beklemeyi, okumayı, yazmayı, defter kullanmayı, hatta kalem kullanmayı bile bilmez. Altına kaçırır bazen. Burnunu silemez belki, pantolonunu çekemez, ayakkabısını bağlayamaz, yemeğini yiyemez, çöpünü dökemez. Arkadaşım diyemez, patlatıverir anında.
Dağıtıverir ortalığı hiç düşünmeden. Koşar aklına geldiği zaman oradan oraya. Farklıdır dünyaları her birinin. Tam da dersin en önemli bir anında öyle bir şey aklına gelir ki, bütün bir çuval inciri berbat eder farkında olmadan...
Zordur 1. Sınıf öğretmenliği...
...Ve bütün bunların arasında uğraşırsınız hala birşeyler öğretebilmek için. Tenefüsleri bile unutursunuz çoğu zaman. Bir bardak çay içecek zamanı bulamazsınız. Yorulursunuz farkında olmadan. Hem de öyle bir yorulursunuz ki, sanki akşama kadar inşaatlarda çalıştığınızı hissedersiniz...
Bir de bütün bunların dışında hesap vermek var ya!... Neden başarısız oldu? Bu niye böyle? Şunu yaptın mı? Bunu yaptın mı?
Zordur 1. Sınıf öğretmenliği...
Gün gelir öğrencilerin okumayı yazmayı öğrenir. İşte o zaman rahatlarsınız. O an sırtınızdan bir ton ağırlık kalkmıştır sanki. O kadar mutlu olursunuz ki, bütün çektiklerinizi oracıkta unutuverirsiniz anında. Kelimelere sığmayacak bir sevinç yaşarsınız. Nasıl da sevinirsiniz, nasıl!... Sanki paha biçilmez altın bulmuş gibi.
Zordur 1. Sınıf öğretmenliği...
Ancak sonu mutlu biter.
Tüm 1. Sınıf öğretmenlerine saygıyla...
Yazı:Adnan İncebacak
Foto: Alpay Cavlak
