1-    Mesele öğretmen değil. Geldi geçti sürdürülemeyen kısırlaşmış, niteliksiz eğitim politikalarıdır. Ve eğitimi değersizleştiren politikalar ile sürekli kısıtlanan eğitim bütçeleridir.
2-    Öğretmene değer veren ve öğrenci merkezli bireyselleştirilmiş bir ulusal eğitim program uygulanmalıdır. Öğretmen ve öğrenci eğitimin asıl dinamikleridir.
3-    Okul müdürleri her yılın sonunda okulun öğretmenleri tarafından demokratik oylamalarla seçilmelidir. Her yıl performanslarına göre ya kalıp ya da gideceklerini bilmeliler. Bu yıl bile başlansa etkisi şimdiden başlar. Haziran da tekrar seçilmek için değişime şimdiden başlayıp tüm öğretmenlerine ve eğitime de değer vereceklerdir. Değerli olduğunu hisseden bir öğretmen kendini de paradigmasını da eğitimin kalitesini değiştirecektir.
4-    Öğretmenler arasındaki statü farklılıkları kaldırılmalıdır. Yani tüm öğretmenlerin hakları kanunla güvence altına alınmalı, sözleşmeli, ücretli, usta öğretici gibi öğretmenler arasındaki statü adaletsizliğine bir son verilmelidir. Memur maaşı olarak hepsi eşit ve iyileştirilmiş ücret almalıdır.
5-    Kadrolu ve sözleşmeli öğretmenlere okul ilk açıldığında ödenen kırtasiye yardımı okulda çalışan ücretli, hizmetli ve mutemetlere de ödenmelidir
6-    Eğitim Ana sınıfı dışında üç aşamalı olmalıdır;
       A-    İlkokul (beş yıl)da temel eğitim verilmelidir.
       B-    Ortaokulda kendini ve meslekleri tanıma;
       C-    Lisede tercih ve seçme yani sonuç ve kararlar alınmalıdır.
7-    Araştıran, inceleyen, analiz edip sorgulayan, sorunları, problemleri tespit edip çözüm yolları bulmaya çalışan bilim adamları yetiştirmek için okullarda ‘Sorun çözüm ve sorun tespiti komiteleri’ oluşturulmalıdır.
8-     Her öğrenci her derste her iki dönemde de birer performans araştırma görevi almalı okulda öğretmen rehberliğinde araştırmasını sunmalıdır.
9-     Okulların alt yapıları ve fiziki yapıları güçlendirilmelidir.
10-    Her okulda okulunu, çevresini ve ülkesini tanıma dernekleri kurulmalıdır. bireysel ve bölgesel farklılıklar ile kültür dersi adı altında bir ders konulmalıdır.
11-    Yıpranma payı alan branşlara tüm öğretmenler eklenmelidir.
12-    Her okula mutlaka bir fen laboratuvarı kurulup aktifleştirilmelidir.
13-    Her okula mutlaka spor, müzik ve iş teknik atölyeleri veya odaları kurulmalıdır. Öğrenciler ilgi yetenek ve başarıları doğrultusunda eğitilmelidir. Hobi faliyetleri geliştirilmelidir
14-    Özel okul teşvikleri değil; fakir öğrenci teşvikleri başlatılmalıdır.
15-    Her okulda Hiperaktif öğrencilerin keşfedilip seçilerek özel yetenek sınıfları veya özel yetenek okullarında yeteneklerine göre yetiştirilmelidirler.
16-    Ortaokulda yabancı dil eğitimi artırılmalıdır. Okulun en az bir günü sadece yabancı dil eğitimi yapılmalıdır.
17-    7. Sınıfta üreme konusunda cinsel eğitimde verilmelidir. Erdem ve ahlak ile ailenin önemi, farkındalığı edinilmelidir.
18-    Yılda en az bir kez okuldaki her sınıfın aynı gün veya farklı günlerde(tercihen farklı) gözlem ve farkındalıklar için tarihi yerler, müzeler veya doğa yürüyüşleri etkinlikleri yapılmalıdır.
19-    Yukarıda sıraladığım köklü değişiklikler sağlandıktan sonra İlk ve ortaokul için öğrenciler evinin yakınında ki okullara; Lisede ise ilgi, yetenek ve başarılarına göre mesleki ve teknik ile bilim akademilerine yönlendirilmeleri için rehberlik edilmelidir. Lise ve üniversite seçimlerinde de açık uçlu sorularında olduğu çoktan seçmeli merkezi sınavlara okul başarı puanlarının da yarı oranında eklenmesiyle başarı sırasına göre tercih ve yerleştirmeler yapılmalıdır
20-    Yukarı da sıralananlara dikkat edilirse beş altı yıl değil bir yılda etkisi görülüp ikinci, üçüncü yılda sonucu alınabilecek kalıcı bir esnek milli eğitim revizyonu politikası sağlanacaktır.                                       
                                                                                                 
NACİYE ATAŞ
guncelegitm.com / ÖZEL HABER