Eğitim sisteminden şikayetçi olmayanı bulmak zor.Herkesin kendine göre kaygıları var.
Haksızlar mı? Kesinlikle hayır.
Evrensel değerler çerçevesinde konuyu değerlendirelim:
Eğitimden beklentiler ne ve eğitim sistemimiz bunların ne kadarını yerine getirebiliyor?
Örneğin:
- Donanımlı gençler yetiştirebiliyor muyuz?
- Ülkesini ve çevresini seven kendisiyle barışık bir nesil söz konusu mu?
- Mutlular mı?
- Çocukluklarını ve gençliklerini doyasıya yaşıyorlar mı?
- Gelecekten umutlular mı?
- İlgi ve yetenekleri tespit edilip geliştiriliyor mu?
- Ezber ve test dayatmasının uzağında kalabiliyorlar mı?
- Spor ve güzel sanatlarla iç içeler mi?
- Kitap, gazete, dergi okuyorlar mı?
- Fikirlerini özgürce ifade edebiliyorlar mı?
- En önemlisi de gelecekten umutlular mı?
Yukarıdaki soruların sayısını daha da artırabiliriz ve değişen bir şey olmaz.
Peki o zaman, sınıflar yükseldikçe giderek körelen ve mutsuzlaşan çocuklarımızın ve eğitimin durumu hiç sorgulanmayacak mı?
Ve bu nereye kadar gidecek!..
Bu konu sadece iktidarları ya da muhalefeti değil yedine yetmişe hepimizi ilgilendiriyor ve eğer bir çözüm isteniyorsa da taşın altına herkesin elini koyması şart. Çünkü bu tablo, hepimizin eseri.
Bu konudaki görüş ve önerilerinizi yazı, hep birlikte bir arayış içerisine girelim… Yoksa ileride bizi yönetenlere de, kendimize de daha fazla hayıflanırız…