Belki birileri düşük maaş vs. yüzünden istifa ettiğimi düşünecek ama baştan söyleyeyim: Mesleğime tutkuyla bağlı bir insanım…
Şimdi neden istifa ettiğimi kısaca özetleyeyim sizlere:
- “Çocuklar artık değişti, eskisi gibi değil” fikrine katılmıyorum, çünkü değişen anne-babalık oldu, toplum oldu, çocuklar sadece bu sistemin masum kurbanları.
- Anne babalar, teknolojiye ve maddi unsurlara bağlılık ile aşırı çalışma saatleriyle istikrarsız bir ebeveynlik sunmaya başladılar.
- Yaptıkları her şeye aşırı tölerans gösterilen ve “hayır” yanıtını/tepkisini duymayan çocuklar da, bu tavırlarını okulda da sürdürmeye çalışıyorlar.
- Öğretimde salt teknolojiye bağımlılık, çocukların kendi aralarındaki insani bağları zayıflatmakla kalmayıp, aynı zamanda yaratıcılıklarını ve “el becerilerini” de öldürüyor.
- Teknolojiye entegre olma ve angarya kağıt işinden pek öteye gitmeyen “planlar hazırlamakla” geçen zaman, derste öğrencilerle geçirilebilir.
- Ayrıca, velilerle öğretmen arasındaki ilişki artık tamamen ticari bir boyuta dönüşmüş.
- Aileleri de sorumlu kılmak yerine, bir nevi müşteri servisi görevi görmeye başladık.
- Okul saatleri dışında sürekli bir şeyler isteyen, olmayınca da sinirlenen ve çocuklarına asla “hayır” dememem gerektiğini söyleyen aileler.
- Her geçen gün mental ve fiziki olarak tükeniyorken, 21 öğrencinin hangi birisine, ne kadar yetebilecektim…?
- 46 günlük alacağımı ve tazminatımı da bırakıp istifa ediyorum...
Jessica Gentry.
Çeviri: Emrah Boynukara
Kaynak: DailyMail
